رژيم جمهوری اسلامی ايران ا ز همان لحظات آغازين حاکميتش، سياست سرکوب و کشتار را نسبت به مليتهای ساکن ايران و بخصوص مردم بلوچ در پيش گرفت. تاکنون فقط در بلوچستان هزاران نفر قربانی چنين سياستهای ضد ملی گشته اند و اينروزها بازهم فرياد ناامنی به گوش ميرسد و بازهم بررسی ظاهری علل و انگيزه های چنين حرکتهائی !!!
آيا براستی حکومتگرن تهرا ن خواهان حل واقعی و ريشه کن کردن اين پديده هستند و يا فقط شعار ميدهند و باز هم ميخواهند از ملت بلوچ زهرچشم بگيرند و صدها و هزاران نفر ديگر ا ز جگرگوشگان اين مردم محروم و ستمديده را به کام مرگ بکشانند؟
حقايق هفته های اخير بيانگر اينست که حکام تهران بازهم برسياستهای پيشين خويش پای ميفشارند و با لشکرکشی بيشترو حفظ افراد بی صلاحيت و متعصب و ضد بلوچ برپستهای مهم و حساس استان، نمی خواهند واقعيات موجود منطقه را درک کنند.
آنها ظاهراً دل به نيروهای به اصطلاح انتظاميشان خوش کرده اند. همگان در بلوچستان ميدانند که نيروی ا نتظامی يعنی دزد، گردنه بگير، رشوه خوارو.... درون نيروهای انتظامی قانون است، هرکس که خواهان انتقال به بلوچستان باشد بايد رشوه زيادی به فرماندهان بالا تر بپردازد تا امکان انتقالش ميسرشود. حتی سربازان عادی نيز يقين دارند که با گذشت مدت زمانی کوتاه و با سرکيسه کردن مردم بلوچ، با جيب پربرميگردند، چه رسد به مقامات بالاتر!!!
نيروهای مرصاد که دربلوچستان به گاردجاويدان شهرت يافته اند، عملکردی بمراتب بدتری ازسا يرين دارند. آنها برخوردی وحشيانه با مردم عادی بلوچ دارند و از سوی ديگرکاروانهای بزرگ مواد مخدررا اسکورت و به سمت تهران هدايت ميکنند. بلوچها مطمئن هستند که نيروی انتظامی رژيم، نيروئی گنديده و ضد مليیست و هرگزقادر نخواهد بود امنيت منطقه را تامين سازد.
مشکل تهران اينست که ملل ساکن ايران را دربست دشمن خود ميداند و اين ا ز همان ديدگاه متعصب و خشکشان ناشی ميشود. در غيرآن ميتوانست در بلوچستان به خود بلوچها اعتماد کند، زبانشان را به رسميت بشناسد، به مذهبشان احترام بگذارد، اختيارات منطقه را به خودشان واگذارد تا خود امنيت منطقه را برعهده گيرند و همه روزه مادرانی در گوشه و کنارايران داغدار نشوندو.... ادامه اين سياستها باورداشته باشيد که هرگزامنيت پايدار بوجود نخواهدآورد.